Warszawa jest stolicą Polski już od 419 lat

18 marca 1596 roku przeniesiono centrum dowodzenia z Krakowa do Warszawy. Informacja taka pojawiła się m.in. na oficjalnej stronie Muzeum Historii Polski. Ten krok nie oznaczał jednak, że Warszawa stała się stolicą Polski oficjalnie. Stołecznym miastem uznano ją dopiero w XX wieku.

- Zygmunt, skupiając się szczególnie na polityce wschodniej i północnej, dostrzegał wysoce niedogodne peryferyjne położenie geograficzne Krakowa. Warszawa nie tylko leżała bliżej Pomorza czy Litwy, lecz także znajdowała się na szlakach prowadzących do Poznania i Wrocławia, a stamtąd na zachód Europy. Niektórzy badacze podkreślali również tęsknotę nowego króla za rodzinną Szwecją. Z pewnością decydującym czynnikiem, który wpłynął na decyzję królewską o przenosinach dworu, był pożar zamku wawelskiego na początku 1596 r. Teraz jednak trzeba było przystosować zamek warszawski do nowych funkcji, dlatego też król zamieszkał w nim na stałe dopiero w 1611 r., po powrocie z wyprawy moskiewskiej - możemy przeczytać na stronie Muzeum Historii Polski.

Czytaj też: Powstaje gra „Odbudowa Warszawy 1945-1980”. Jej twórcy liczą na wsparcie internautów

To wydarzenie sprawiło, że Warszawa stała się najważniejszym miastem ówczesnej Rzeczypospolitej, nie tylko dlatego, że była siedzibą monarchy, ale też z powodu zwoływania sejmów. Należy w tym miejscu dodać, że aż do upadku miasta nie wydano żadnego oficjalnego dokumentu, który stwierdzałby, że Warszawa jest miastem stołecznym. Była uznawana jedynie za miasto rezydencjonalne Jego Królewskiej Mości. Choć Warszawa zaczęła czerpać dzięki temu liczne korzyści, jak chociażby jej rozbudowa, uroczystości związane z koronacją czy pogrzebami królów nadal odbywały się w Krakowie. Jednak dzięki mecenatowi, który nad naszym miastem roztaczał monarcha, Warszawa już w XVII wieku zaczęła uchodzić za jedną z ważniejszych środkowoeuropejskich metropolii.